Anne İle İlgili Sözler…Anne rahmi ilk dünyamızdır. Bu dünya, bizlerin bir canlı haline geldiği yerdir; anavatanımızdır, yaşam kaynağımızdır. Annemiz vatanımızdır, sesimizdir, hissimizdir. Bu değerli varlığa söyleyebileceğimiz en anlamlı sözleri siz değerli okurlarımız için derledik. İşte sizler için hazırladığımız birbirinden değerli Anne sözleri…

Anne İle İlgili Sözler

“Neden, anne…

Neden hiç bir şey beklendiği gibi olmadı

Neden?

Neden çürüyüp gider insan… Sessizce…

Acıyla ihtiras arasında parçalanarak?

Neden sadece ve sadece kendi ayak seslerimi duydum evin içinde?

Neden?

Söyle bana, anne…

İnsan neden bilmez nasıl seveceğini?”

Bir ANNE tüm dünyayı değiştirebilir.

Öyle yorgunum ki…

Şöyle yatıp uzanabileceğim bir karış çimenlik olsa…

Yeşil, yumuşak bir çimenlik.

Anne gölgesi gibi.

Buralar buram buram sen kokuyor anne.

En yüce ve en derin sevgi anne sevgisidir.

Allah’ın rahmetinin en güzel tecellisi annedir.

Anne bir sanatçıdır, en güzel eseri de yavrusudur.

Bir kadını süsü ve makyajı değil, anneliği güzelleştirir.

Anne ile evladı arasında kopan tek bağ göbek bağıdır.

Beni benden çok sevdiğine inandığım tek insan annem.

Bana dünyayı kucakla deseler, ben gidip anneme sarılırım.

Anneler belki her şeyi göremezler ama kalpleriyle duyalar.

Annene hizmet et; çünkü cennet annelerin ayakları altındadır.

( Hz. Muhammed (sav.) )

Anne olmak demek çocuğu uyuduktan sonra uyumak demektir.

Sabun kokusu ile yemek kokusunun karışımı anne kokusudur benim için.

Annesinden dayak yediği halde, yine “anne” diye ağlayan bir çocuktur aşk.

Çocuğunu kaybeden bir anne için her gün ilk gündür; bu ıstırap ihtiyarlamaz.

(Victor Hugo)

Anla… İnfiali meşru sözcüklerle sağalt beni. Ve kalbime bir anne düşür sevgili…

(Oğuz Atay)

Şuna inanmak lazımdır ki, dünya yüzünde gördüğümüz her şey kadının eseridir.

(Atatürk)

Hiç bir doktorun tedavisi, senin öpeyim de geçsin sözün kadar işe yaramıyor anne.

Anne elinden tüm dünyaya tutunur insan, o eli bir bıraksa bir ömür yutkunur insan.

Herkesin bayramda gidebileceği bir köyü, bir BABA ocağı, bir ANA kucağı olabilmeli.

Bana, okuduğum kitapların en güzelinin hangisi olduğunu sorarsanız, söyleyeyim annemdir.

Gözümden yaş yüreğimden sızı. Tarif edilmez bu acı yaşayınca anlıyor insan anne babasızlığı.

Ahh annelik sen ne kutsal bir şeysin! Getir ayaklarını öpeyim cennet kokusunu içime çekeyim.

“Söyle evladım, diye teselli ederdi annem beni. Söyle de içine hicran olmasın. Hicran oldu anne.”

Gençlik geçer, aşk söner, arkadaşlık yaprakları dökülür; fakat bir annenin gizli ümitleri baki kalır.

(Oliver Wendell Holmes)

Annem benim. Hislerine ihtiyacım var. Güvenilmez insanları bir bakışınla anlamana ihtiyacım var.

Anne ölüm bir kar gibi yağsa da ayakuçlarına ben ayaklarının altındaki cennette üşümek istiyorum.

Ah o tatlı gülüşüne, sevecen gözlerine, şefkatli yüreğine, hele bir de yavrum deyişine ölürüm annem…

Ne cenneti merak ediyorum ne de cehennemi, çünkü ben annemi gülerken de gördüm, ağlarken de.

Kelimelerle anlatılamayan fedakârlık ve karşılıksız sevgiyi, tarif et desen bana herhalde sadece “anne” derdim.

Dünyada var olan birine “ANNE” diye seslenebilmenin verdiği huzur, güven ve mutluluk paha biçilemez.

Sevgi dolusun, merhametlisin, koruyucusun, fedakârsın. En önemlisi iyi ki benim annemsin. Seni çok seviyorum.

Gökyüzüne gözlerini korkusuzca kaldırabildiğin, içinin temiz olduğuna inandığın sürece mutluluk yitirilmiş değildir.

(Anne Frank)

Seni çok özledim annem. Kokunu gülüşünü bakışını ne yaparsam yapayım yine de affedişini. Mekânın cennet olsun annem.

Buralar buram buram sen kokuyor anne. Nasıl bir masalmış bu hayat denen efsane,  bir türlü mutlu son yazamadık be anne.

Meğer dilimdeki ve beynimdeki en güzel kelime senin adınmış sana her seslenişimde ya acım diniyor ya da sevgim coşuyormuş annem.

Sen benim için her şeyden daha ön planda, herkesten daha değerlisin. Sen benim aşık olduğum ilk kadın dünyalar güzeli annemsin. İyi ki varsın.

Yeryüzü bir tarla, toprağın bir anne gibi koynunda sofralar kurup cömertliğini sunduğu tarla ve yeryüzünün tarlasında en tehlikeli bitki insandır.

Çocukken her ağladığımızda anne kucağında ağlamak, iyileşmek vardı. Büyüdük. Ziyan edildik. Sığındığımız yerden kovulmuşluğumuz, yanmışlığımız biraz da yanılgımız kaldı geriye.

Ayaklarının altında cennet ile gezen kadın, senin hakkın hiç bir zaman ödenmez. Senin kadar fedakâr, şefkatli, koca yürekli, güçlü bir kadının evladı olduğum için çok şanslıyım. İyi ki varsın.

Hadi anne bak gün doğuyor, sabahlara, iyi değilim anne. Ne olur bu gece sen gel rüyama, korkudan ağlayan gözlerime sen dol bu gece çaresizliğime merhem bul gelmeyeceksen de. İyi değilim anne…

Anne hakkı ödenmez, sevmeye ömür yetmez, bütün dünya benim olsa, bir tane annem etmez. Bir anı en fazla ne kadar ağır olabilir ki? Ben anıları, fotoğrafları, ben senin yokluğunu kaldıramıyorum artık. Annem…

Ah ne hayatlar ümidiyle,  zamansız yollara düştük. İlk yenilen biz değildik elbet gün oldu dünyaya küstük. Ağlama anne benim için ağlama,  ben de herkes kadar aldım acılardan,  ağlama anne benim için ağlama,  bende herkes kadar yandım.

Seni düşünmeden geçen bir anım bile yok annem. Bütün doğrularımda, yanlışlarımda, bütün başarılarımda, başarısızlıklarımda, üzüntümde sevincimde hep bana gölgem kadar yakın olduğunu derinden hissettim. Varlığına şükürler olsun.

Bana sevmeyi, umut etmeyi, dertleri def etmeyi, güçlü olmayı ve gerçeklerle yüzleşmeyi öğrettin. Benim annem olmakla kalmayıp bana arkadaş, dost, öğretmen oldun. Sen benim hayattaki en değerli varlığım en kuvvetli dayanağımsın. İyi ki varsın.