Ekim Ayı Sözleri…Güle güle Eylül, hoş geldin Ekim. Bu yazımızda Ekim Ayı ile ilgili sözleri derledik. İşte birbirinden anlamlı Ekim Ayı Sözleri…

Ekim Ayı Sözleri

Eylül toparlandı gitti işte Ekim falan da gider bu gidişle..

Turgut uyar

Vazgeçtim sen ekimde gel, eylülde herkes geliyormuş..

A. Cahit Zarifoğlu

Ekim’de ellerin üşüyecek, Isınmak için geleceksin.. Hissediyorum..

Sen bir eylül sabahı gibi serin, bir ekim akşamı gibi insana ferahlık verensin.

Kasımda aşk başkadır diyorlar sen gel bizim aşkımız bambaşka olsun ekimde yaşayalım.

Ekim geçmiş kapımızdan, süpürmüş kalıntılarını ışıkların. O güneş parlıyor hala, Ay yine bizim, ay yine bizim..

Neyse ki biz Ekimdik. Bitmezdik resimlerde. Sırasız, dengesiz, yapraksız öyle. Hem vardık, hem de yoktuk. Biz sahi nereliydik?

Edip Cansever  

Ekimde havanın soğuması gibi insanın da içi üşür, gökyüzü gözlerinden döker damlaları, artık kasımın gelmesi için her şey hazırdır.

Dün gece uyumadan başladı heyecanım. En sevdiğim ay başlıyor diye… Ben her yıl Ekim’i böyle coşkuyla karşılarım. Tatlı rüzgarıyla geldi “ekim” yine. İçime ferahlık, ruhuma tazelik getirdi. Bana sürprizler yapacak biliyorum. Yeni bir aşk meyvesi olacak bu Ekim ayının..

Benim için gidişlerin mevsimi Ekim. Senin adın Ekim. Gidiyorsun… İçimin yanışının mevsiminde bağrıma vuran ayrılıkla kala kalıyorum şimdi. Gözlerimden akıtamadığım gözyaşları ile düştüğüm dipsiz kuyunun içinde uzakta ufak bir ışık.. Bilmiyorum nerden geldiğini tutunmak istiyorum ama ardımda sen. Gidiyorsun işte adın Ekim..

Ekim gelmiş. Tam zamanıdır, evin, ailenin, uzun gecelerin, tatlı-hoş sohbetlerin, tarçınlı salepin, çayın, kahvenin… Zamanıdır, kestanenin, lüferin, istavritin, elmanın, narın… Limonlu ıhlamurların, ansızın bastıran yağmurların, buğulanan camların, camlara çizilen umutların… Ve tam da zamanıdır, dışardaki soğuktan bihaber, gönülden, sıcacık mutlulukların… Hoşgeldin Ekim!

T.Tuğba Baş

Ekim mi? Soğuktur genelde. Vazgeçmenin mümkün olduğu inancını kamçılarcasına soğuk. Yağmurun suya bıraktığı halkaları sayıyorken bulursun kendini yapayalnız bir kaldırımın ortasında. Bir bankta ölürcesine üşürken ve düşünürken gökyüzü yalnızlığını, bir güvercin dahi bulamazsın simidini bölüşecek.. Ekim mi? Bir yalnızlık ezgisi, eksik kalmış bir şiir, tozlu rafların el değmemiş lugatı. Ekim ellerin gibi..

M. Beziroğlu